Dark and Light side :: Part 1 :: NC Cut

ร่างสูงกระชากร่างบอบบางลงบนเตียงนุ่ม ก่อนจะรีบเคลื่อนกายทับ พร้อมรวบมือขาวสองข้างไว้เหนือหัว ปิดโอกาสหนีอันน้อยนิดของเหยื่อตัวน้อย พลางสบสายตากับดวงตากลมโตอันมีหยาดใสเอ่อล้น ใบหน้าหวานสะบัดไปมาบ่งบอกว่าไม่ยินยอม เพียงแต่กลิ่นหอมรัญจวนที่พวยพุ่งออกมา ทำให้มาร์คลักลอบสูดดมกลิ่นกายหอมหวานอันเป็นเอกลักษณ์เฉพาะของคนใต้ล่างอย่างลืมตัว ในหัวมีแต่คำว่าหอมหวานและต้องการรู้ให้ได้ว่าส่วนใดมันส่งกลิ่นยั่วยวนเขาได้ขนาดนี้ แต่กับมีแต่คำพูดเหยียดหยามที่ปล่อยออกมา

“เป็นผู้ชายแน่เหรอ เคยเอาผู้หญิงไหม” ว่าพลางไล่เลียตามซอกคอขาว ปลายลิ้นสะกิดติ่งหูเบาๆ แต่ชวนหวาบหวิวจนคนคนใต้ร่างอ่อนระทวยตามประสาคนไม่เคย ชั่วขณะนึงแรงดิ้นกลับลดลงอย่างไม่รู้ตัว

“อ่อ นายเป็นใบ้นิ” ปากพูดแต่จมูกยังไล่ดมไปตามพวงแก้มนิ่ม ซอกหู ซอกคอ ก่อนจะไหลไปตามไหปลาร้าสวยที่โผล่พ้นเสื้อตัวโคร่งจากแรงดิ้น แอบขบ ดูดเลียไปตามอารมณ์โดยไม่ได้เร่งรีบ

“เอางี้ ชั้นมีเกมมาให้เล่น” กระชับข้อมือให้มั่นขึ้น “ถ้านายทำได้ ชั้นจะปล่อยนายไป ตกลงไหม”

แบมแบมรีบพยักหน้ารับคำเมื่อเห็นทางรอด ดวงหน้าเชิดมองปีศาจร้ายอย่างมีความหวัง เรียกรอยยิ้มจากใบหน้าคมได้เป็นอย่างดี

“ขณะที่ชั้นทำอะไรๆ” พูดพลางมองรอยขมวดคิ้วอย่างอารมณ์ดี “ถ้านายขอร้องชั้นให้หยุด ชั้นก็จะหยุดให้” ร่างบางฟังข้อเสนอยิ่งขมวดคิ้วแน่น อ้าปากจะประท้วงแม้จะไร้เสียง แต่กลับกลายเป็นต้องรับริมฝีปากบางพร้อมลิ้นช่ำชองที่ใช้โอกาสดีบดขยี้อย่างไม่ปราณีปราศรัย เรียวลิ้นลุกไล้ไล่ต้อนเขาให้จนมุม สำรวจความหวานปานน้ำผึ้งอย่างเอร็ดอร่อย

แบมแบมสะบัดหน้าหนี แต่โดนมือสวยบีบไว้แน่น น้ำตาเม็ดโตล่วงหล่น จำต้องยอมให้คนมีอำนาจรังแกตามแต่ใจ สองมือที่ได้รับอิสรภาพตั้งแต่เมื่อใดไม่ทราบได้แต่ขยุ้มชายเสื้อหนาไว้แน่น แม้จะออกแรงผลักตามสัญชาตญาณแต่ยังไม่สะเทือนคนที่กำลังมัวเมาสักนิด

“ว่าไง ไม่ส่งเสียงหน่อยเหรอ ชั้นใจดีนะ” ผละหน้าออกมาเมื่อคนใต้ร่างเริ่มเหนื่อยหอบกับการจูบของเขา ส่งเสียงยั่วอารมณ์ให้คนที่ยังหอบอยู่มองค้อนเข้าให้

ไม่เคยเจอคนที่ซื่อบริสุทธิ์แต่เต็มเปรี่ยมด้วยเสน่ห์ขนาดนี้ ถือว่าได้ของดีมาแทน งานนี้มันช่างน่าพอใจจริงๆ มาร์คต้วนยอมรับเลยว่าเขากำลังหลงเด็กคนนี้ ครั้งเดียวคงไม่พอ เขาอยากเก็บเอาไว้ใช้อีกนานๆ

“ไม่ขอร้อง ชั้นไม่หยุดนะ”

แบมแบมรับรู้เสียงกระซิบน่ากลัวนั่น ได้แต่อ้าปากส่งเสียงอู้อี้ไม่เป็นภาษา ยังต้องรับริมฝีปากที่บดเบียดมาอีกครั้ง พร้อมมือสวยที่สากระคายนิดๆเลื้อยไล้ไปตามเอวบาง สะโพกกลมกลึง ก่อนจะบีบหมับที่แก้มก้น รับรู้ถึงแรงกระชากกางเกงออกจากตัวอย่างไม่เบาแรง แบมแบมขัดขวางโดยการออกแรงถีบเต็มที่แม้จะถูกร่างใหญ่กดลงกับเตียงจนแทบจมหายไปกับเตียงหลังใหญ่ก็ตาม ขณะที่ริมฝีปากผละจากปากอิ่มให้พอหายใจโล่งประเดี๋ยวประด๋าว ก่อนจะครอบลงไปจุกแดงที่โผล่นูนเห็นได้ชัดจากเสื้อขาวตัวโคร่ง ดูดเลียผ่านผ้าจนเปียกชื้นเป็นคราบน้ำใสรอบฐาน มืออีกข้างก็สอดผ่านหน้าท้องเรียบเนียนพร้อมบิด ขยี้อีกข้างไม่ให้เหงา ร่างบางสะบัดหน้าอย่างน่าสงสาร น้ำตาไหลรินอาบหน้า หมดเรี่ยวแรงจะต่อต้าน และเมื่อมือสวยอีกข้างแหวกก้นกลม พร้อมปลายนิ้วที่สอดแทรกยังดินแดนต้องห้ามหนึ่งเดียวโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า เรียกอาการสะดุ้งแปร๊บพร้อมสะบัดตัวหนีรุนแรงจากคนที่กำลังสิ้นเรี่ยวแรงได้เป็นอย่างดี ร่างสูงสัมผัสถึงความคับแน่น ส่วนนั้นกำลังเต้นตุบๆพร้อมรัดนิ้วมือเขาอย่างยั่วยวน (หลงตัวเองเหอะ คนมันเกร็งเฉยๆปล่าว 555ไรท์อยากแจม) สอดนิ้วที่สองที่สามตามอย่างรวดเร็ว ก่อนจะชักเข้าชักออกหาจุดไวสัมผัสของร่างบางอย่างหมั่นเขี้ยว แบมแบมผวาเกาะไหล่หนาอย่างไม่รู้ตัวเมื่อสัมผัสถึงอารมณ์บางอย่างที่พวยพุ่งออกมา

มาร์คแอบยิ้มขำเมื่อเห็นสีหน้าตกใจของแบมแบม ก่อนจะกระซิบติดใบหูให้ร่างบางส่ายหน้าหนีเล่น “ว่าไง โอกาสสุดท้ายแล้วนะ” อารมณ์ดี เขาไม่เคยมีเซ็กส์ที่ทำให้ร้อนเร่า หิวโหย และเต็มอิ่มได้เท่านี้เลย

ร่างบางสบสายตาพร้อมส่ายหน้าเป็นพัลวัน เป็นเชิงขอความเห็นใจจากพญามัจจุราช เพียงแต่มันให้ผลตรงกันข้าม

“ให้ตายสิ” มาร์คสบทเมื่อเห็นสายตาที่ตีความได้ว่ากำลังออดอ้อนจากร่างบาง จากที่ต้องอดกลั้นจนเหงื่อร้อนผุดตามร่างกายและไรผมแล้ว มาร์คไม่รอช้ารีบกระชากเรียวขาสวยออกกว้าง ก่อนจะสอดแทรกตัวลงตรงกลาง พร้อมงัดอาวุธที่กำลังแข็งขืนได้ที่จ่อเข้ากับปลายทางสีสวย ดึงดันจะเข้าไปฉกฉวยความนุ่มลื่นนั้นให้ได้ แบมแบมส่ายหน้าปฏิเสธไม่พร้อมกับเกร็งตัวแน่นจนส่วนนั้นเข้าไปได้แค่ครึ่งทาง มาร์คจำต้องส่งริมฝีปากหยักบดเบียดปากอิ่มเรียกความสนใจให้ส่วนนั้นผ่อนคลายลง รสจูบรุนแรงนั้นทำหน้าที่ได้อย่างดี ร่างสูงใช้โอกาสที่แบมแบมยังมัวเมากับการจูบ ดันท่อนเอ็นเข้าไปจนสุด พร้อมเมตตาแช่ไว้นิ่งๆให้ร่างบางปรับตัว แม้แบมแบมจะสะดุ้งจนเผลอกัดที่ริมฝีปากเค้าก็ตาม

เมื่อร่างสวยผ่อนคลายลงบ้าง มาร์คไม่รอช้ารีบเสือกกายกระแทกเข้ากระแทกออกรุนแรง ความนุ่ม อุ่น ชื้น แถมยังรัดตรึงไม่ให้เข้าออกได้ง่ายๆ สร้างความพอใจให้กับนายใหญ่ของตระกูลต้วน ยิ่งมีสารคัดหลั่งและเลือดผสมยิ่งทำให้ง่ายขึ้น ร่างสูงตบรางวัลโดยการกระแทกที่ทั้งเร็ว ถี่และรัว ทำเอาคนน่ารักที่นอนหลับตาแน่นครวญครางในลำคออย่างกลั้นไม่อยู่

เห็นร่างบางมีอารมณ์ร่วม มาร์ครีบคว้าแก่นกายสวยชักเข้าชักออกให้พร้อมสรรพ แอบฟังเสียงอื้ออึงไม่เป็นภาษาอย่างพอใจ แต่ปากกลับไพล่ไปพูดอีกอย่าง “เอากับคนใบ้นี่น่าเบื่อมากเลยนะ อืม ใจคอนายจะไม่พูดกับชั้นจริงๆเหรอ” ว่าพลางผละตัวออกมาเล็กน้อย จับคนตัวบางพลิกคว่ำ พร้อมกับยกสะโพกให้ลอยเด่น ก่อนจะเสยแก่นกายเข้าออกใหม่อีกครั้ง สัมผัสถึงความแน่นที่รัดตรึงมากกว่าเดิมอย่างพอใจ ครั้งแรกของร่างบาง เขาจะไม่ยอมให้เสร็จง่ายๆ ต้องมีหลายๆท่า และต้องเอานานๆ

“อืม รัดอีกสิ” รั้งสะโพกนิ่มเข้าหาแก่นกาย ส่วนสะโพกสอบก็ไม่อยู่นิ่ง เสือกกายเข้าใส่รุนแรง จนหัวทุยสวยแทบถลาชนขอบเตียงหากไม่มีมือคอยรั้งไว้

“อ่ะๆ...อ่ะ  อืมม” ยิ่งโดนกระแทกใส่เพียงไร คำที่หลุดจากลำคอยิ่งมีมากขึ้น แต่ผู้กระทำไม่สามารถรับรู้ถ้อยคำที่เปล่งออกมาขอร้องได้ “เจ็บ แบมเจ็บบ”

น้ำเสียงแผ่วเบา พร้อมหยดน้ำตาที่ไหลรินเป็นสาย

เมื่อไหร่ความทรมานนี้จะจบ

แบมคิดถึงแม่เหลือเกิน.......................

.........................................................................

..................................................................

.........................................................................

..................................................................