Part4 NC Cut
ร่างสูงค่อยๆทอดวางร่างเล็กลงบนเตียงนุ่ม มือหนาทาบเข้ากับอกบาง แล้วปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตทีละเม็ดๆไม่เร่งรีบโดยที่สายตาไม่ละจากใบหน้าสวย จ้องมองอย่างร้ายกาจให้คนที่นอนมองตาปริบๆขวยเขินแทบบ้า ทันทีที่เสื้อตัวใหญ่โดนผู้เป็นเจ้าของถอดจนพ้นจากไหล่มน สัมผัสหนาวเย็นจากเครื่องปรับอากาศทำให้กายบางสั่นสะท้านเฮือกใหญ่ ร้อนถึงเจ้าของร่างกายแกร่งต้องรีบถลกเสื้อยืดให้พ้นศีรษะโดยเร็ว ตรงทาบทับเจ้าของร่างเล็กให้เนื้อห่มเนื้อคลายหนาว มือติดสากนิดๆลูบไล้ไปทั่วเพื่อมอบความอบอุ่นและปลุกอารมณ์ให้ปะทุขึ้นอีก จมูกคมเป็นสันยังคอยไล่ดอมดมไปทั่วร่างกายยั่วยวน ฉวยข้อมือเล็กที่ได้แต่ขย้ำผ้าปูเตียงนำทางให้ลูบไล้ตั้งแต่อกแกร่ง ยันหน้าท้องอันเป็นลอนสวยงาม และพากันเลื้อยต่ำลงจนปะทะกับหัวเข็มขัดเย็นเฉียบ กระชับข้อมือบางเป็นการบังคับกลายๆให้เป็นคนปลดพันธนาการนี้ให้
ร่างแบบบางรับการปะทะจากริมฝีปากร้อนแรงอีกครั้ง ขณะที่สองมือยังคงปลดเข็มขัดอันแน่นหนา ซึ่งทำได้ยากยิ่ง เมื่อสติที่มีคอยจะเตลิดจากการแผดเผาและลามเลียจากริมฝีปากร้อนอยู่เรื่อย ร่างบางยังทำไม่สำเร็จดี ใบหน้าคมก็เปลี่ยนเป้าหมายเป็นเนินนิ่มสีแดงสดอันเป็นที่หมายตาแต่แรก ไล่เลียแผ่วเบาราวปีกผีเสื้อพัดผ่าน แล้วแปลเปลี่ยนเป็นความดุดันร้อนแรง สลับซ้ายขวาอย่างย่ามใจ
“อ่า อื้มม” เสียงหวานรอดเร้นจากลำคอ สองมือเผลอละจากภารกิจที่ได้รับ เข้าขยุ้มเรือนผมดำสลวยตามอารมณ์
“เรียกชื่อชั้น.....” ร่างสูงกระซิบรอดไรฟัน ไม่สนใจจะแกล้งร่างอ้อนแอ้นให้หน้าขึ้นสีอีก ตัดสินใจปลดเข็มขัดพร้อมกระชากออกรวดเดียวก็หมดซึ่งพันธนาการใดๆ
มือใหญ่กระชับต้นขาเรียวแน่น ดันชิดให้แนบอกบาง อดทนอดกลั้นไม่ให้ตนแทรกกายลงไปทันทีตามใจอยาก แต่ค่อยๆใช้นิ้วเรียวแทรกไปตามร่องชมพู ไม่คิดจะรีบร้อน หรือเร่งรัด ขณะที่สบนัยน์ตาหวานซึ้งอย่างอ้อนวอน
“มะ....มา” แบมแบมทุรนทุรายจะเอ่ยชื่อผู้เป็นมากกว่าเจ้าหนี้ แม้ภายในใจจะนึกสมเพศตัวเองนักหนา แต่ในสายตาของร่างสูงกลับเป็นการกระทำที่น่าเอ็นดูเหลือเกิน มาร์คตัดสินใจแทรกนิ้วลงอีก เรียกอาการสะดุ้งเฮือกพร้อมท่าทางแง่งอนให้ได้ใจสั่น
ร่างสูงขยับยิ้มอย่างยากลำบาก เหงื่อกาฬรินไหลเป็นสาย เมื่อต้องขยับเข้าออกท่ามกลางการบีบรัดแน่นหนา จุดประกายให้รู้สึกปวดหนึบตรงส่วนกลางลำตัวยิ่ง แบมแบมมองท่าทางนั้นด้วยความรู้สึกแปลกแยก แม้จะเขินอายเพียงใด ร่างบางใช้กำลังใจที่เรียกมาแต่ที่ใดไม่ทราบได้ รวบรวมความกล้าคว้ามือหนาที่ยังทำหน้าที่กระตุ้นเล้าให้หยุดมือ พร้อมพยักหน้าให้สัญญาณเป็นเชิงว่าพร้อมรับสิ่งที่ใหญ่โตกว่านิ้วเข้ามาแทนที่ได้แล้ว ร่างบางเผลอไผลให้การกระทำอันอ่อนโยนนั้น และแม้ต้องรับกายแกร่งที่สอดแทรกเข้ามาอย่างผิดขนาด ก็ให้เกิดความรู้สึกเสียวลึกๆแทนความเจ็บปวดที่มักได้รับเสมอ แต่เพียงสักพักบทรักที่นุ่มนวลอ่อนหวานก็ให้ร้อนแรง กระตุ้นเล้าให้คล้อยตามชั้นเชิงมากเทคนิคของร่างสูง แบมแบมสะบัดหน้า มือจิกแผ่นหลังแกร่งแน่น เมื่อทุกการกระทำย้ำจุดที่ทำให้สติเตลิดหนีได้ตลอด
“เรียก มาร์คสิ” ร่างสูงส่งเสียงอ้อนวอน วอนขอถึงสิ่งที่เคยสูญเสียไปของคนตัวเล็ก
“มะ..มัค มาร์ค” แม้จะแผ่วเบาราวเสียงกระซิบ แต่คำสั้นๆนั้นราวหยาดทิพย์ชโลมใจให้เห็นถึงความหวังใหม่
(ใครคิดไม่ออกให้นึกถึงหนังเรื่องพ่อมากนะคะ กรุณาออกเสียงตามมาริโอ้หรือจะออกเสียงตามน้องแบมเวลาเรียกพี่มาร์คด้วยความหมั่นก็ไม่ผิด ถถถถ ยังมิวาย เค้าเขินอ่ะตัวเอง)
มาร์คเร่งจังหวะให้ร่างเล็กครวญครางซ้ำๆ ส่วนตนก็เฝ้าคอยเรียกชื่อน่ารักๆนั้นกลับ เขาน่าจะรู้ตั้งแต่แรกสบตาแล้ว ว่าร่างเล็กๆนี้จะกลายมาเป็นคนที่มีอิทธิพลกลับใจตนขนาดไหน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น